Pagina:Cittara.zeneize.1636.pdf/209

Pù, per di ra Giustitia dra sò caoza
Con penna ni malevola, ni raoza,
Anzi con tegni drita ra baransa
Toccheremo in passa così in sostansa.

11.
Arme à forsa d'incanti,
De giastemme, e de raggia
Zù trà quella canaggia
De spiriti forfanti
Fæte per manda Zena à ra maraggia;
De là da maledette;
Arme in fin dro Diavo belle nette,
Se per castigo de quarche peccou
Messe Dommenende nò v'hà mandou,
A che fa sei vegnue da ro profondo,
A mette sottesovera ro Mondo?

12.
Mondo, onde in bella quete
Zena sciù ra so riva
Reposava, e dormiva
Con re suoe mente quete
Zà per cent'agni corona d'oriva,
Libera d'ogni guerre
Abondante de Popoli, e de Terre;