Pagina:Chittarin zeneize 1881.djvu/280

E, n’avendo de cûggiâ,
Me n’han dæto ûn de latton,
Che, façendome ghignon,
Doppo ûnn’oetta d’aspëtâ,
C’ûn d’argento me o cangiòn,
E coscì, grazie a-o Lûccasso,
Ho mangiôu di fidê in giasso.

Sitto, allegri, consolemmose,
Fæghe röso 4, imbrassallemmose
Che aoa ven o gran buggïo
D'ûn pollastro e d’ûn cappon
Con e b...., e sperunsïo
Che, con grande abilitæ,
Sens’aveì de forsinon,
Fûn da o sciô Bottâ squartæ,
Aspëtæ da trezze bocche
Con i denti lunghi, affiæ,
Che s’arvivan comme mocche,
Se i pittòn a-o primmo asbrïo,
Sensa manco finî o gïo,
E chi restò sotto man
Fé croxette e s’impì a pansa
De porsemmo, ossette e pan.....
Viva o sguasso e l'abbondansa!

Consolæve, allegri, scialla!
Chè se porta ûn piatto in spalla.