Pagina:Cavallo Cittara 1665.djvu/263

Ro contralto, sopran, basso, e tenò
Fughe, pause, e sospiri de stupò,

E se ben per amò
O cantava con giubilo, e con festa
Muè gh'usciva parola deshonesta.

Mà sempre con ra sesta,
Poscia ò ghe fava appress'esta tirata
In chiave per B. molle unna sonata.

Lie* n'imbrigna, e n'impata
A Ciccolin, e a ro Teno* de Massa,
Che senza havei studioù tutti ò ri passa.

O l'haveiva puoe fazza
D'un'Aze accreansoù, come se dè
Vestio, come ro Padre de Tanè

Messiè Berto se crè
Che ò se morto per usa* troppo creanza,
Per orei tegni* ventusitæ intra Panza.

Meschin d'intra pittanza
L'iera sì sobrio, che ò pare* un'Ermitto
Muè ò mangiava abbrascoù sempre politto:

Se ò l'haveiva desvitto,
Guarda, che ò domandasse mue* dro coegho
Che ò l'havereiva ra gora in sì bon loegho.

O fuzziva ro zoegho