Pagina:Archivio Glottologico Italiano, vol.14, 1898.djvu/83

Template:RigaIntestazione

VIII. Hic probat Propheta misseria[m] hominum multam esse, dum u[i]dent quod aliqua mondana in eodem statu non manent et ad querendum beatitudinem pugnitant[1].


“Doncha[2] sum tute soe uie desuiamento de ueraxe fellicitae, senssa menar a fim che prometem; e lli may chi sum incluxi in lor te mostrero[3] breuementi. Vo tu amassar richessa de peccunia? O couem che tu la sostragi da quello chi l’a. Voi tu aueir dignitae? Ello te couem [esser] a danger[4] de quello chi la da; e cossi se uoi souermontar li aotri, o te couem abassar a demandar, [per] aquistar e reteneir. Voi tu possansa? Tu serai[5] semper in dota de toi sugieti. Couei tu renoma(r)? O te couem sofferir monte asperesse e perigi, e za assegurao no ne seray[6] . . . . . . . . . .Tuti quelli chi te ueiram te desprexieram, como seruo de si uil cossa como toa carne. E quelli chi crem aueir nobellessa (f. 371a) per le condicioim de corpo, como forssa, bellessa, lengeressa, sum ingan[a]i, che a pouera possessiom s’apozam. Chi po passar anoffanto de grandessa, ni thoro de fortessa, ni cigni de lengeressa? Regoarda lo grandor de lo cel e la fermessa de so uiasso mouimento, e no cubear d’aueir queste cosse, ma de cognosser e seruir la raxom chi so gouerna; che bellessa de corpo decorre, como fior nouella, chi leuementi se goasta. Se li homi auessem si forte uista como louo ceruel, chi ue otra li monti, si che roba ni corpo no ueasse de ueir l’interior, la piu bella forma de lo mondo parrea laida. Se l’omo te tem bello, so auem da la frauellessa de li ogi; anchor pu cha unna freue de trei giorni goasta la bellessa de lo corpo. Si che de queste cosse poi far unna soma, che elle no pom dar so che elle prometem, ni am perffeciom, ni mennam a ueraxe beatitudem, ni biai fam quelli chi le am.„


VIII. Hic Propheta redarguit homines, qui multum sunt pronti in aquirendo diuicias mondi et tardi in aquirendo eternam gloriam.


Ai como e greue la ignorancia
chi togie a homo soa biansa.
e trouar no po so che ello quer,
chi in contrarii camin fer!
5Or me di, homi, se uoi array.
(b) No sauey uoi, se uoi cerchai
in le strae pree preciosse,
che so sum tute cosse occiosse?
E no se pesscha in bosschagie,
10ni bestie se cassa saluaige
in lo mar ni in riuera,
che tal no e la mainera.
Chi raxom ne sapia render
unde nostro bem e [a] prender,
15 . . . . . . . . . .[terra,]
unde quaxi aotro cha guerra
no e[7], ma su in lo someto,
und’e ueraxe bem e neto:
lo quar prego che u’adrisse,
20reconcillie e atisse
in lo so seruixo far,
per soa gloria aquistar.


IX. Hic probat Proffeta sicud ista temporalia beatitudinem non aducunt, monendo nos ut, dimissis mondanis, cor nostrum in cellestibus erigatur.


“Se tu cognossi la faossa felicitae, si te mostreremo la ueraxe.„ B. dixe: “Bem cognosso che richesse no am sufficiencia, ni reami possanssa, ni dignitae

  1. pignitant
  2. Invece del D, il miniatore disegnò un O.
  3. Sopprimo un che.
  4. alanger; correggo con F.
  5. tuerai; F: tu seras. O uiuerai?
  6. Lacuna non indicata, corrispondente al lat.: Voluptariam vitam degas?
  7. Del verso mancante non è traccia nel ms. Cfr. F: Mais ou vostre bien sera pris N avez vous encore apris. Vous le queres en terre bas Mais la ne le trovere pas Car il est sur le ciel amont.