Pagina:Archivio Glottologico Italiano, vol.14, 1898.djvu/74

Template:RigaIntestazione

pertem aueir cognossenssa. So e aror a loar li ornamenti foraim; che se elli sum belli, so chi e dentro roman laido. Ma li maluaxi no penssam che aotra cossa se[a] cha oro, per che elli uam monta fia mal seguri quelli chi lo am; so che fa[1] chi se contenta de lo couegneiuer, chi pom andar cantando inter[2] li lairoim.„


V. Hic Propheta arguit inmoderato[m] dexiderio[m] habendi et laudat prissco[s], quorum vita simplex[3] erat et contenta rebus que natura[m] tantum substentarent.


Boym fom li prumer anciaim
e li antixi paixaim,
chi no cerchauam dellicie
e s’aloitauam da uicij.
5Iande era lor prouenda,
e aigoa era la soa beuenda;
sum l’erba se acoregauam
e a questa guissa stauam.
No cognosseam poxom
10ni aueam affeciom
d’alchum[4] drapi de collor,
ni saueam lo dollor
per couea, che li mercanti
sostennem si forti e tanti.
15Alchum no faua a lor guerra
in lo mar ni in la terra.
Piaxesse a Dee che retornasse
tal maynera e no manchasse
in li cor chi sum ardenti,
20[d] uennemd’a ree mouimenti[5].
Chi primer la terra auri
zeme e oro desscroui,
assay meio poea far,
che tuto couerti a mal.
25Monto e da esser repreisso
chi perigo a misso e compreisso.


VI. Hic Propheta vult ostendere dignitates et potencias non petendas, probans quod malle sint e(t) comparacione[6] mallorum, quibus ipse diuicie et potencie frequentissime sociantur.


“Rabia de delluuij ni fiama de fogo no sum piu da themer como possanssa de homo maluaxe. Che cossi sea tu sai, che li toi antecessoi se forssam de abater la statuia segnoria de li conssolli de la citae de Roma, chi per lor orgogio abatem la coronna real. E se possanssa assende in li boim, chi auem de rairo, elli no se piaxem d’aotra bontae cha de li lor dumestegi[7]; perche uirtue da honor a le dignitae, no miga dignitae a uirtue. Che se tu vissi li rati uolleir segnoreza l’um l’aotro, tu l’aueressi a grande derixom. Cossi e de pocha uarssua dexirar segnoria sum lo corpo de l’omo, chi e si seiuer che souensso e stao morto per unna moscha, e sum le aotre cosse de fortunna, chi sum auchor piu uir. Porreasse mouer to cor de so francho stao, chi tanto a seguio ueraxe raxom? Za sai tu la maraueia[8] [366a] de constancia che um homo mostra, chi per soa francha uirtue se trencha la lengoa cum li denti e la scracha sum lo uisso de un tirano, auanti che ello ge uollesse reuellar li conssentior[9] de la coniuraciom, faita contra de lui. E sai le merauegiosse proece[10] de Herculles, chi ocisse so oste Rocides[11], e de Regullus lo roman, chi preisse e inchaina tanti affrichaim e poa fo da lor uenssuo e imprexonao. Si che a greue e che no retorne lo otragio sum lo stra-

  1. sa?
  2. inter per
  3. simillis
  4. dar alchum
  5. Il frc.: Car or est plus ardant que feu L’auarice des conuoiteux.
  6. homoracione; forse commemoracione?
  7. Tutto travisato. F: que t’y plaist il fors que la bonte et la proesce de ceulx qui en usent
  8. materia; F. non ajuta.
  9. Pare conssencior; F: ceulx qui auoien conscenti la coniuration.
  10. procce
  11. l. Busirides