Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/209

47
Mi che scimili ostacoli ho previsto
Tento co-a mæ tartaña e a proprie speise
In ægue ciù vixiñe quarche acquisto;
Voî che tendeî a spedizioîn ciù esteise,
Quæ l'è ô stato de Zena aôa l’eî visto;
Ma se pù dä Reppubblica zeneise
O da un’atra nazion speræ quarcosa,
V’auguro uña riuscia çerta e gloriosa.

48
Doppo aveîme parlôu in tâ manea
Quell’ommo pin de lummi e d’esperienza
O m’abbrassava e ô me baxava in cea,
E ô se metteiva a-a veia pe-a partenza.
Benchè in gran parte mi credesse vea
A trista espoxizion da decadenza
Politica e morale da çittæ,
No me sgomento pë difficoltæ.

49
Façeiva in mi l'effetto a scellerata
Sorte nell’atto, ch’a me voiva opprimme,
Da laña, che battendoa a se dilata,
O de l'ægua, che mentre a se comprimme
Co-a pompa, a säta all’aia ancon ciù âta,
O do færo affogôu, ch’ô manda zimme
Brillanti intorno, e ô ven ciù sodo e bello
Sotto e botte de masse e do martello.

50
L’anima aveiva allôa tanto esaltâ,
Che tutte sottosorva avieïvo misse
E træ parte do mondo pe trovâ
Un generoso ch’ô me favorisse!
Pe no aveime però a rimproverâ
Ninte (poco speravo che riuscisse
Un tentativo a Zena) da Lorenso
Vaddo e gh’espoño franco quanto penso.