O giórno do Giudìçio
de Giuseppe Gioacchino Belli, traduto da Rico Carlini
Tìtolo originâle: “Er giorno der giudizio”


O GIORNO DO GIUDIÇIO

Quàttro àngei co-e trónbe in bócca

se metiàn un pe cantón

a sunâ: dòppo con tànto de voxón

comensiàn a dî : «Fêua a chi tócca.»

Alôa vegniâ sciù ’na fìlla d’òssa,

mìsse a pêgoa, d’inta tæra

pe pigià fórma de magnæra,

cómme i polìn són in gîo a-a ciòssa.

E sta ciòssa a saiâ Dîo benéito,

ch’o ne faiâ dôe pàrte, giànca e néigra:

unn-a p’andâ in cantìnn-a, unn-a ’n sciô téito.

A l’ùrtimo sciortiâ ’na sunagéuia

d’àngei, e, cómme p’andâ ’n létto,

‘smortiàn i lùmmi, e bónn-a séia.