Lûnäio zeneize 1932/Nœûtte de Mazzo
| ←Zena nostra | Lûnäio zeneize pe l'Anno bisesto 1932 de Nœûtte de Mazzo |
Pater nostro→ |
Noeûtte de Mazzo
Quande gh'è a lûnn-a pinn-a in mezo a-o çê,
de Mazzo, e sciûscia, döçe, l'arbaxìa
con û[sic] profummo che o ve sà d'amê;
se seì solo, ve ven malinconia.
Ma poëì ascì provâ ûnn-a frenexìa
ûn çerto formigöâ da-a testa ai pê
che o ve fà dexidëâ ûnn-a compagnia,
e... ve despiaxe de no aveì moggê.
In çimma a-a terrassetta
con quello bon ödô
de rêuze e de viovetta.
ven cöæ de fâ l'amô.
Che bella nœutte queta!
Fæta pe no dormî...
me pâ che sæ poëta,
se a foïse chì Lê ascì!
Ve vegne in mente tante cöse belle,
tante memöie di tempi passæ.
In Çê ghe tante, tante, tante stelle,
quante bäxi v'ha dæto vostra moæ!...
Gh'è ûnn-a striscia d'argento, in mëzo a-o mâ
che a brilla; ma no gh'è manco ûnn-a vèia...
no poeì cianze, ne rie,... no seì pregâ!...
Comme a l'è mai galiöta a Primmavèia!...
In çimma a-a terrassetta
con quello bon ödô
de rêuze e de viovetta.
ven cöæ de fâ l'amô.
Che bella nœutte queta!
Fæta pe no dormî...
me pâ che sæ poëta,
se a foïse chì Lê ascì!