I Spozoéi Inpromìssi (1840)/Capìtolo I: diferénse tra e verscioìn

Contegnûo scasòu Contegnûo azónto
m nòtte
m nòtte
Lìnia 54:
«Lô scignorîe…» o l’à comensòu, seràndo o lìbbro co-e dôe moén; ma quélli, sénsa ciù dâghe udiénsa, àn pigiòu a stràdda de dónde lê o l’êa vegnûo, e se són alontanæ, cantàndo ’na cansonàssa che mi no véuggio trascrîve. O pövou præ Abóndio o l’é restòu ’n moménto a bócca avèrta, cómme incantòu; dòppo o l’à pigiòu quélla de dôe stradétte ch’a portâva a câza sò, meténdo con fadîga e gànbe unn-a dòppo l’âtra, che pàivan arensenîe<ref>arensenîe = rattrappite</ref>. Com’o stésse drénto, o s’acapiâ mêgio, quànde aviêmo dîto quarcösa da sò natûa, e di ténpi inti quæ gh’êa tocòu de vîve.
 
Præ Abóndio (o letô o l’aviâ za acapîo) o no l’êa nasciûo co-in cheu da lión. Ma, scìn da-i sò prìmmi ànni o l’avéiva dovûo acapî ch’â pêzo condiçión, a quélli ténpi, a l’êa quélla de ’na béstia sénsa ciöte e sénsa dénti<ref>ciöte (ciöta) ... dénti (dénte) = artigli... denti (qui nel significato di zanne) </ref>, e ch’a no sentìsse inclinaçión d’êse mangiâ. A fòrsa da lézze a no protezéiva in nisciùn mòddo l’òmmo bón, pâxe, e ch’o no l’avésse âtri mòddi de fâ poîa a-i âtri. No l’é che manchésse lézze e pénn-e cóntra e violénse privæ. E lézze a-o contrâio deluviâvan; i delìtti êan numeræ, e detaliæ, con estrêma anpoloxitæ; e pénn-e, ezageræ da màtto e, se no bàsta, d’acrésce, squæxi pe tùtti i câxi, a caprìçio do legislatô mæximo e de çénto ezecutoî; e procedûe, studiæ sôlo pe liberâ o giùdiçe da tùtto quéllo ch’o poêse inpedîghe de prononçiâ ’na condànna: i tòcchi de crîe cóntra i bùlli ch’émmo riportòu, ne són in picìn, ma giùsto asàzzo. Con tùtto sto chi, ànsci in gràn pàrte aprêuvo a quéllo, quélle crîe, publicæ ciù vòtte e rinforsæ de govèrno in govèrno, no servîvan âtro ch’atestâ anpolozaménte l’incapaçitæ di sò aotoî; ò, se produxéivan quàrche efètto a-a prìmma, l’êa mascimaménte d’azónze ancón ciù tribolaçioìn a quélle che i çitadìn pâxi e sénsa diféiza za patîvan da-i prepoténti, e d’acrésce e cativêie e e malìçie de sti chi. L’inpunitæ a l’êa òrganizâ, e a l’avéiva réixe che-e crîe no tocâvan, ò no poéivan smêuve. Tâli êan i rifùggi<ref>i rifùggi: i pòsti cómme-e gêxe, i convénti, i palàssi di nòbili, dónde i marfatoî se rifugiâvan p’atrovâghe, con l’òspitalitæ, l’inmunitæ.</ref>, tâli i privilêgi de dötræ clàssi<ref>clàssi: clêro, nobiltæ, sordàtti</ref>, in pàrte riconosciûe da-a fòrsa da lézze, in pàrte toleræ con invidiôzo scilénçio, ò conbatûe con inùtili mogógni, ma in sciâ fìn sostegnûi e diféizi da quélle clàssi, con ativitæ d’interèsse, e con scrópolo d’òstinaçión. Òua, st’inpunitæ chi minaciâ e insultâ, ma no distrûta da-e crîe, a dovéiva naturalménte, a tùtte e minàcce, e a tùtti i insùlti, inpiegâ nêuvi sfòrsci e nêuve invençioìn, pe conservâse. Coscì sucedéiva in realtæ; e, a-o mostrâse de crîe scrîte co-o propòxito de reprìmme i prepoténti, sti chi çercâvan inta sò fòrsa efetîva i nêuvi mézzi ciù conveniénti, pe continoâ a fâ quéllo che-e crîe voéivan proibî. E lézze poéivan bén ògni moménto inpedî, e persegoitâ l’òmmo bonelàn37bonelàn<ref>bonelàn = uomo bonario</ref>, ch’o foîse sénsa fòrsa, sénsa proteçión; perché, con l’intençión d’avéi tùtti i òmmi sótta contròllo, pe prevegnî ò pe punî tùtti i delìtti, asogetâvan tùtti i àtti do sénplice çitadìn a-o voéi abuzîvo d’ezecutoî de tùtte e qualitæ. Ma chi, prìmma de cométte ’n delìtto, o l’avéiva pigiòu e sò mezûe pe rifugiâse pe ténpo inte ’n convénto, inte ’n palàçio, dónde e goàrdie no se saiéivan mâi ciù incalæ38incalæ<ref>no se saiéivan... incalæ = non avrebbero... osato</ref> de métighe i pê; chi, sénsa âtri penscêi, o vestîva ’n’unifórme ch’a l’inpegnésse a diféndilo a vanitæ e l’interèsse de ’na famìggia poténte, de tùtta ’na condiçión, o l’êa lìbero inte sò òperaçioìn, e o poéiva rîisene de tùtto quéllo fracàsso de crîe. De quélli mæximi ch’êan incaregæ a fâle ezegoî, dötréi apartegnîvan pe parentêla a-a pàrte privilegiâ, dötréi ne dipendéivan cómme servitoî; tùtti, pe educaçión, pe interèsse, pe abitùdine, pe imitaçión, n’avéivan abrasæ i prinçìppi, e se saiéivan bén bén amiæ de no tegnîne cónto, pe amô de ’n tòcco de papê atacòu in scî cànti. I òmmi dòppo incaregæ de l’ezecuçión dirètta, se foîsan stæti ascì ardîi cómme eröi, òbediénti cómme fràtti, e lèsti a sacrificâse cómme màrtiri, no aviéivan mâi posciûo vegnîne a-a fìn, pöchi com’êan de nùmero a frónte de quélli che se tratâva de sotométte, e con asæ probabilitæ d’êse abandonæ da chi, in astræto e, pe coscì dî, pe-a régola, o gh’inponéiva d’agî. Ma, d’âtra pàrte, sti chi êan spésse vòtte i ciù pêzo e i ciù gràmmi marfatoî do sò ténpo; o sò incàrego o l’êa tegnûo in desprêxo ascì da quélli che poéivan avéine terô, e o sò tìtolo ’n insùlto. L’êa coscì bén bén naturâle che sti chi, in càngio d’arischiâ, ànsci de caciâ a vìtta inte ’n’inpréiza despiâ, vendésan a sò inativitæ, ò a sò conplicitæ a-i poténti ascì, e se riservésan d’ezercitâ a sò odiâ aotoritæ e a fòrsa che pû gh’avéivan, inte quélle òcaxoìn dónde no gh’êa perìcolo; ò sæ inte l’òprìmme, e into persegoitâ i òmmi pacioìn39pacioìn<ref>pacioìn (pación) = pacifici</ref> e sénsa diféiza.
 
L’òmmo ch’o veu òfénde, ò ch’o témme, ògni moménto, d’êse òféizo, o çèrca naturalménte aleæ e conpàgni. Pe sta raxón chi, inte quélli ténpi, gh’êa a màscima propensción fra e persónn-e de tegnîse unîe in grùppi de pægia condiçión, de formâne di nêuvi, e ògnidùn de procuâ a magiô poténsa a quéllo a-o quæ o l’apartegnîva. I prævi invigilâvan pe sostegnî e pe acrésce e sò inmunitæ, a nobiltæ i sò privilêgi, i sordàtti e sò ezençioìn. I mercànti, i artexén êan asociæ in meistrànse e in confratèrnite, i òmmi de lézze formâvan ’na lîga, i mêghi mæximi ’na corporaçión. Ògnidùn de sti govèrni particolæ o gh’avéiva a sò armâ particolâ40particolâ<ref>particolâ = privata-o</ref> e personâle; in ògnidùn a persónn-a a l’atrovâva o vantàggio d’adêuviâ pe le mæximo, a proporçión da sò aotoritæ e da sò capaçitæ, e fòrse mìsse insémme de bén bén. I ciù ònèsti se vaîvan de sto vantàggio chi sôlo pe diféiza; i aspèrti e i marfatoî n’aprofitâvan, pe portâ a-a fìn prepoténse, a-e quæ i sò mézzi personâli no saiéivan stæti bàsta, e pe aseguâsene l’inpunitæ. Ma e fòrse de ste tànte lîghe chi êan asæ despæge; e, inte canpàgne mascimaménte, o nòbile rìcco e prepoténte, con aprêuvo ’n mùggio de bùlli, e ’na popolaçión de paizén abitoæ, pe tradiçión de famìggia, e interesæ ò òbligæ a preservâse squæxi cómme servitoî e sordàtti do padrón, o l’ezercitâva ’n’aotoritæ, a-a quæ difiçilménte nisciun’âtra pàrte de lîga a l’aviéiva posciûo rexìstighe.
 
O nòstro Abóndio, ch’o no l’êa nòbile, ni rìcco, coragiôzo ancón mêno, o s’êa dónca acòrto, prìmma squæxi de tocâ i ànni da discreçión41discreçión<ref>discreçión: do giudìçio</ref>, d’êse, inte quélla societæ, cómme ’n vâzo de tæra chéutta, costréito a viagiâ insémme con tànti vâzi de færo. O l’avéiva alôa, asæ de bón gràddo, ubidîo a-a parentêla, ch’a l’avéiva vosciûo præve. A dî a veitæ, o no l’avéiva ciù de tànto pensòu a-e òbligaçioìn e a-i fìn elevæ da misción a-a quæ o se dedicâva: procuâse quarcösa pe vîve con quàrche còmodo, e métise inte ’na condiçión riverîa e fòrte, gh’êan parsciûe dôe bónn-e raxoìn pe ’na tâle scèlta. Ma ’na qualónque condiçión a no protézze ’na persónn-a, a no l’asegûa, che scìnn-a ’n çèrto pónto: nisciùnn-a a gh’inpedìsce de fâse ’n sò scistêma particolâre. Præ Abóndio, òcupòu continoaménte a pensâ a-a sò pâxe particolâ, o no dâva a ménte a quélli vantàggi, p’avéi i quæ bezeugnésse adêuviâse bén bén, ò arischiâse ’n pitìn. O sò scistêma o conscistéiva mascimaménte into sghindâ42sghindâ<ref>sghindâ = scansare, evitare, schivare</ref> tùtte e questioìn, e into cêde, inte quélle ch’o no poéiva sghindâ. Neotralitæ dezarmâ inte tùtte ae goære che ghe scciupâvan in gîo, da-e contéize, alôa frequentìscime, fra a gêxa e l’aotoritæ secolâ, fra o sordàtto e o çitadìn, fra nòbili e nòbili, scìnn-a a-e questioìn fra doî vilén, nasciûe da ’na paròlla, e decîze a pùgni, ò a cotelæ. S’o s’atrovâva asolutaménte costréito a çèrne43çèrne<ref>çèrne = scegliere</ref> fra doî che ratelâvan44ratelâvan<ref>ratelâvan (ratelâ) = bisticciavano, litigavano (bisticciare, litigare) – ratèlla = lite, litigio</ref>, o stâva co-o ciù fòrte, ma de lóngo a-o redòsso, e procuàndo de mostrâ a l’âtro che lê o no gh’êa nemîgo de sò voentæ: pàiva ch’o ghe dixésse: ma perché no éi saciûo êse voî o ciù fòrte? mi me saiéiva mìsso da-a vòstra pàrte. Stàndo a-a làrga da-i prepoténti, mostràndo de no védde e sò prepoténse inprovîze e capriçiôze, aderìndo con sogeçión a quélle ch’avésan ’n’intençión ciù séria e ciù meditâ, costrinzéndo, a fòrsa de squacìn e de rispètto cordiâle, i ciù rùsteghi e supèrbi ascì, a fâghe ’n fatorîzo, quand’o l’incontrâva pe-a stràdda, o meschinétto o l’êa riêscîo a pasâ i sciusciànt’ànni, sénsa gròsse boriànn-e.
 
Ma no l’é ch’o no l’avésse lê ascì o sò pitìn de ràggia ’n còrpo; e quéllo contìnoo ezercitâ a paçiénsa, quéllo dâ coscì de spésso raxón a-i âtri, tùtti quélli bocoìn amâi colæ45colæ<ref>colæ-òu-â (part.pass. di colâ) = ingoiate-o-a (ingoiare, deglutire, tranguggiare)</ref> ’n scilénçio, ghe l’avéivan inasprîa a-o pónto che, s’o no l’avésse, de manimàn, posciûo dâghe ’n pitìn de sfêugo, a sò salûte a n’aviéiva seguaménte patîo. Ma scicómme in sciâ fìn gh’êa dòppo tùtto a-o móndo, e da-arénte a lê, de persónn-e che lê o conoscéiva bén pe no êse bónn-e a fâ do mâ, coscì o poéiva quàrche vòtta dâ sfêugo con quélle a-a rouxîa46 pe tànto ténpo reprèssa, e levâse a coæ d’êse ’n pitìn prepoténte, e de criâ a tòrto. Ma o l’êa ’n inflescìbile censô di òmmi che no se regolâvan cómme lê, ma quand’a censûa a poêse êse ezercitâ sénsa nisciùn perìcolo, pe quànte lontàn. O vìnto o l’êa a dî pöco ’n audaçiôzo; l’amasòu o l’êa de lóngo stæto ’n òmmo sospètto. A chi se sæ, ch’o se foîse mìsso a sostegnî e sò raxoìn cóntra ’n poténte, e o finîva co-a tésta rótta, præ Abóndio o savéiva atrovâ de lóngo quàrche tòrto; cösa pe nìnte difìçile, perché a raxón e o tòrto no són mâi spartîi co-in tàggio coscì ezàtto, ch’ògni pàrte a l’àgge sôlo de l’unn-a ò de l’âtro. Sorvetùtto dòppo, o declamâva cóntra quélli prævi che, a sò réizego47, pigiâvan e pàrte de ’n meschìnétto òprèsso, cóntra ’n prepoténte fòrte. Sto chi voéiva dî acatâse bréighe48 a mùggi, voéi indrisâ e gànbe a-i stòrti; o dixéiva ascì con severitæ, ch’o l’êa mescciâse inte cöse secolæ, danezàndo a dignitæ da sànta misción. E cóntra sti chi o predicâva, ma de lóngo a quattr’éuggi, ò into mêzo a pöchìscime persónn-e, e tànto ciù fòrte, quànte sti chi êan conosciûi pe êse de quélli che no s’a pigiâvan, in cösa ch’a i tochésse de persónn-a. O l’avéiva dòppo ’na sò senténsa preferîa, co-a quæ o scigilâva de lóngo i discórsci in sce ste argomentaçioìn chi: che ’n galantòmmo, ch’o s’avàrde, e o se ne stàgghe inti sò pànni, o no fà mâi brùtti incóntri.
 
Òua i mæ vintiçìnque letoî pêuan bén inmaginâse che inpresción o dovésse fâ in sce l’ànima do meschinétto, quéllo ch’o l’é stæto contòu. O resâto de quélli môri49 e de quélle brùtte paròlle, a minàccia de ’n scignôro conosciûo pe no minaciâ inutilménte, in scistêma de vîve in pâxe, ch’o l’êa costòu asæ ànni de stùdio e de paçiénsa, distrûto inte ’n moménto, e ’n àtto da-o quæ no se poéiva védde cómme sciortîne: tùtti sti penscêi chi invexendâvan50 a tésta bàssa de præ Abóndio. – Sò-u Loensìn o se poêse mandâ vîa co-in bèllo no, béh; ma o voriâ de spiegaçioìn; e cöse gh’ò da rispóndighe, pe amô do çê? E, e, e, sto chi ascì o l’é ’na tésta: in bæ51 se nisciùn o-o tócca, ma se un o veu contradîlo… àhia! E dòppo, e dòppo, pèrso aprêuvo a quélla Luçîa, inamoòu cómme… Figioâmi, che, pe no savéi cöse fâ, s’inamôan, vêuan spozâse, e no pénsan a âtro; no se fàn càrego de tribolaçioìn inte quæ métan in meschinétto de ’n galantòmmo. Òh meschìn de mi! amiæ voiâtri se quélli doî môri dovéivan pe ’n davéi aciantâse in sciâ mæ stràdda, e pigiâsela con mi! E mi cöse gh’ìntro? Són fòscia mi che véuggio pigiâ mogê? Perché no són andæti ciù fîto a parlâ… oh amiæ ’n pitìn: brùtto destìn o mæ, che-e cöse a propòxito me vêgnan de lóngo in cheu ’n moménto dòppo l’òcaxón. Se me foîse vegnûo in cheu de sugerîghe che andésan a portâ a sò anbasciâ… - Ma, a sto pónto chi, o s’é acòrto chò-u pentîse de no êse stæto consegê e colaboratô de l’iniquitæ a l’êa cösa tròppo ingiùsta; e o l’à regitòu tùtto o venìn52 di sò penscêi cóntra quel’âtro ch’o vegnîva coscì a levâghe a sò pâxe. O no conoscéiva dòn Rodrigo che de vìsta e de reputaçión, ni o l’avéiva mâi avûo da fâ con lê, se no pe tocâ o pêto co-o ménto, e a tæra co-a pónta do sò capéllo, quélle pöche vòtte ch’o l’avéiva incontròu pe-a stràdda. Gh’êa acapitòu de difénde, in ciù de ’n’òcaxón, a reputaçión de quéllo scignôro, cóntra quélli che, a vôxe bàssa, sospiàndo, e tiàndo sciù i éuggi a-o çê, maledîvan quàrche sò soverciàia: o l’avéiva dîto çénto vòtte ch’o l’êa ’n rispetàbile cavagêo. Ma, òua, o ghe dâva into sò cheu tùtti quel’insùlti ch’o no l’avéiva mâi sentîo atriboîghe da-i âtri, sénsa interonpîli de spréscia co-în êuh. Arivòu, fra l’agitaçión de sti penscêi chi, a-a pòrta de câza sò, ch’a l’êa in fóndo a-o paizétto, o l’à mìsso de spréscia a ciâve, ch’o tegnîva za in màn, inta ciavéuia; o l’à avèrto, o l’é intròu, o l’à seròu con atençión; e, inpaçiénte d’atrovâse in conpagnîa fiâ, o l’à ciamòu sùbito: «Perpétoa! Perpétoa!», andàndo ascì vèrso o salòtto, dónde sta chi a dovéiva êsighe de segûo a métte töa pe-a çénn-a. A Perpétoa a l’êa, cómme ògnidùn o peu védde, a servitôa de præ Abóndio: servitôa afeçionâ e fiâ, ch’a savéiva ubidî e comandâ, a segóndo de l’òcaxón, soportâ a sò ténpo o mogógno e e fantaxîe do padrón, e fâghe a sò ténpo soportâ e sò, che diventâvan de giórno in giórno de lóngo ciù spésse, da quànde a l’avéiva pasòu l’etæ canònica di quarànta53, restàndo fantìnn-a54, pe avéi refuæ tùtti i partîi che gh’êan acapitæ, com’a dixéiva lê, ò pe no avéi mâi atrovòu ’n càn ch’o-a voêse, cómme dixéivan e sò amîghe.
Lìnia 114:
 
 
 
36 clàssi: clêro, nobiltæ, sordàtti
 
37 bonelàn = uomo bonario
 
38 no se saiéivan... incalæ = non avrebbero... osato
 
39 pacioìn (pación) = pacifici
 
40 particolâ = privata-o
 
41 discreçión: do giudìçio
42 sghindâ = scansare, evitare, schivare
 
43 çèrne = scegliere
 
44 ratelâvan (ratelâ) = bisticciavano, litigavano (bisticciare, litigare) – ratèlla = lite, litigio
45 colæ-òu-â (part.pass. di colâ) = ingoiate-o-a (ingoiare, deglutire, tranguggiare)
46 rouxîa = malumore, rancore
47 réizego = rischio - reizegâ = rischiare