18
L'ignorante all'incontro ogn'un ro ten
Pusillanime, vile, un hommo frollo,
E s'o l'ha un negotio pe re moen,
Benche seguro, o ghe dà ro scrollo,
Non ghe vei muoé riuscí cosa de ben,
Ma pe ro ciù ghe rompirà ro collo,
Vuoé ese de lié mesmo conseggié,
Ghe pa che nisciun saccie fuoé che lié.

19
Con ogni poc'aggiutto se sollieva
Un savio oppresso per un caxo averso,
Fa si con ro giuditio, ch'o se leva
Da ro perigo, chi ro ten sommerso;
Ma l'ignorante agiutto non releva,
Ni sà a ri suoe travaggi piggiá verso,
Se ra sorte n'è quella, chi ro miega
Va in mallora de casa, e de buttiega.

20
Non vorrà un savio ese stimoù spoeirosooioso,
Mentr'o caminna ben, caot'e prudente,
Ni ch'o sé pigro, tardo, ò dubbioso,
Voggiand'andá consideratamente,
Meistro de guerra vile, e timoroso,
Se no o fa vei, che temerariamente
Tente re impreise, no contrapesando
L'occasion, ro tempo, e comme, e quando.

21
Ro vorgo fa giuditio dall'evento
S'o stava, s'o l'andava, s'o vorreiva,
S'o investiva, s'o ghe dava drento,
Si bell'occasion no se perdeiva,