Pagina:Noberasco.Antologia.1930.pdf/44

— 46 —

A me torna a crovî a poppa,
E vortando adaxio adaxio,
A se fava remorcâ
Da doî gussi caciae in mâ.
Stae a sentî che bello caxio!
Quando e lancie han ben capïo
Che se trêuvan tosto a tïo,
Sento un sbraggio di mainae:
Faerma, faerma.... dove andae?
Da lì a poco veddo mette
Fêua do bordo a cian do mâ
Due meschinne lanternette.
Cose gh’aelo? vêuan pescâ?...
Vorta indietro, torna avanti,
Çaerca, gìa da tûtti i canti,
Han dovûo per sta demoa
Perde lì treî quarti d’oa.
E sentivo tutt’insemme
Co’ i mogogni e co’ e giastemme
Queste voxi replichae
Da’ i mucciacci e da’ i mainae:
« semmo a tïo?... eh nò, cameadda »:
« Và ciû in là vaerso a caladda ».
« E no’ o trêuvo!... poscitese!... »:
« Ammìa ben ch’o ghe dev’ese ».
« Ma perdie! ghe l’han tappôu? »
« Miae che porto indiavolôu! »,
« Che te preste un pä d’occiali? »:
« Torna in çà, ciù vaerso i pali ».
« Quante votte gh’ho da amiâ?... »
E coscì, per terminâ
Sta canzon ch’a saeiva etaerna,
Doppo avei ben giastemmôu,
Con l’aggiûtto da lanterna,
Finalmente l’han trovôu....
Cose? Cose? — Ma o sciö tale
O diâ poi che o Canocciale
Anche st’anno o ne fà torto.
E ch’o digghe! — Ebben çercavan