eciamde me pare anchor,
che lo stol asminuio
chi per fortuna fo partio
336n a aquistao pu francho honor.
Zenoa, odando nova
de vitoria si grande,
gazaira alcuna non ne spande,
340per la quar alcun se move[1]
en cossa de vanitae,
como sor far omi crudel:
ma ne dem loso a De de cel,
344pregando de traquilitae.[2]
e quaxi tuta la citae
procession fen l endeman,
che De reduga salvo e san
348lo stol con prosperitae.
a li cativi chi fon preixi,
zo e pu de cinque milia,
de gran pietae s umiria
352lo nobel cor de li Zenoexi;
aiando cognosimento
en far dexeiver cortexia:
de li aotri laxam gram partia,
356pu assai de quatro cento.
e fo per zo che De per vi
<poem>esser lor cor inveninai,
e Zenoeisi temperai,
360vitoria ne atribui.
d oitover, a zoia, a seze di,
lo nostro ostel[3] con gran festa
en nostro porto, a or de sexta,
364Dominide restitui.
semper da noi sea loao
Ieso Criste onipotente,
chi in si greve acidente
368n a cossi gran triumpho dao.
per meio ese aregordenti
de zo che e diro[4] adesso,
correa mile duxenti
372e norata[5] e octo apresso.


Contra eos qui utuntur nimis voluntatibus terrenis

Che te zoa eser stao druo
de case, terre e dinar,
chi t an faito declinar
4a dever eser perduo?
e sse tu ai deleto avuo,
pu mezo ora no te par.
per zo era de schivar;
8ma no te n e removuo,
ni far ben non ai vosuo,
se tu no t ai visto azotar,
o in morte aproximar
12lo to corpo malastruo.
de, como e conseio cruo
vorei tanto enduxiar
a deveser[6] examinar
16en partimento si nuo
tuto entorno e conbatuo,
aprestao de trabuchar!
d onde, se tu voi scampar
20e no eser mai venzuo,
che no dito: e refuo
cossa chi me po dannar,
ma voio bem lo tempo usar
24chi da De m e conzevuo?
pensa che De t a remuo,
moirando per ti salva:
forzate de meritar,
28e de render l enpremuo.
che chi sera ben viscuo
en dever drite ovre far,

  1. 340. mova. -
  2. 344. tranq.
  3. 362. oste?
  4. 370. così il ms. Correggiamo, come nell’Arch. stor., e dito. -
  5. 372. noranta.
  6. L, 15. a devese (o deveise).