Pagina:Malinverni.Due.brocche.de.viovetta.1908.pdf/84

II

Capiscio! gh'é de mëzo o tò figgiêu,
poveo bæ, poveo Tito, povea sciô
finalmente arreixià in te l'ortiggiêu,
speransa ûnica Vostra, ûnico amô:

o so, Françesco, o so: fa cianze o chêu
vedde ûn angieto in letto, sensa cô,
sensa vitta, patïo: l'é vëo; ma anchêu
delûvia.... ebben? – doman, tè! spunta o sô!

spunta o sô, e a tò cianta a se repiggia,
e a ven sciù bella, fresca, regaggïa....
sciollo chi avanti o tempo se beziggia!

dunque, coraggio! – no l'é brûtto o diao
comme se-o finze a nostra fantaxia,
e o doçe o l'é ciù bon doppo l'amäo!