 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
a-o Sandracca, a-o sciö conte...
– ve ricordæ?... – Ma infin
vegnimmo a noî: o l'é ûn giorno
questo d'amô e de paxe:
demmo ûnn'êuggià dintorno;
tûtto l'é carmo e taxe;
e comme ûnn'indolensa
a ciappa tûtti anchêu....
doman.... Mah! chi ghe pensa
se fûmma o fûmmajêu?
Addio, crûzii: – in sciö gotto
se conta de lûçie;
scinn-a o vegio, o marotto,
o fa bocca da rie:
va in gïo pe tûtta a stansa
cö vin o bon ûmô;
torna a-o chêu ûnn-a speransa,
ä cëa ûn pittin de cô.
Cosci pâ, pe ûn momento,
che se repigge a sciô
se doppo l'ægua e o vento
spunta ûn raggio de sô....
ah! in casa mæ l'é vêuo,
da-o fêugo, o caregon....
han piggiôu i vegi o sghêuo...
e i çerco.... Dove son?
