27.
Ma peoù* me ven da rie in veitæ
quando penso a [a] comparsa inaspetà
che da un canto straman dro Darzenà
ghe fessan quelle cappe ma tagæ

De xcciavi e bonnaœuge deruæ
de gente de gallea a ciú xcciummà
che ve poeì sotto sorve ben pensà
che bonna gente a poesse esse moæ

Come resta da o lampo un assorbio
con œuggi averti e faccia de seneoieo*
così i nemizi i arreston d'abbrio

Voeian de botto portà via o ceoieo*
paendoghe sta ciusma giust'a tio
tant'annime vegnuue da o purgateoieo*