 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
l’e sulu per questu, faève curaggiu e staè allegru: eccu chì questa bursa pinn-a d’öu. A basta per levâve tütti i fastidi e pe assegüâve ün avvegnî tranquillu; mi ve-a regallu ».
Figüraève dimme u l’é restôu quellu meschinetto! U l’ha ammiôu cun ün pâ d’éùggi stralünaè cumme per dumandâghe se u vuièiva minciunâlu. Ma quellu u nu bürlâva: cun ün surizu stranu u cuntinuâva a offrîghe a bursa. Aa fin lé u l’ha piggiâ, avvertindulu però che u nu l’avieiva mai ciü pusciüu réndighela.
« Mi nu ve daggu quest’öu a pattu che m’ôu rendèi, ma a pattu che dumàn, a meza néùtte in puntu, ve truvaè suttu quell’aèrbu là e che sacciaè dîme quaèle sùn e duze parolle da veitaè ».
« Scì, scì — u gh’ha ditu l’ommu tüttu cuntentu piggiánduse a bursa. — se nu vuèi âtru; mi ve diö tüttu quellu che ve piàxe ». E zà u scappâva versu casa, ma l’âtru u gh’ha criôu derrê: « E se e duze parolle da veitaè nu saièi bùn[1] a truvâle, me piggiô l’anima vostra ». U
- ↑ « Se non sarete capace a trovarle » e non: « buono a trovarle».
