 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
u çê cun tanta attensiùn. « Stüdiu e stelle — u ghe risponde u paisàn — perchè m’é natu un figgéù e çercu de saveì côse[1] u duvià vegnì ün giurnu int’u mundu ». U rè u gh'ha ditu riendu: « Ebèn, côse dixan e stelle che u diventià? » « Dixan — u l’ha rispostu u paisàn — che u duvià vegnî rè de Spagna ».
Sentindu cuscì u rè u s’é arraggiôu, ma u l’ha faètu finta de ninte e u l’ha ditu a-u paisàn: « Dámme a mi u to figgéù perchè o-u fasse allevâ e istruî cumme se cunvegne a ün che u l’ha da ëse rè de Spagna ». Quellu poviôu puaè u l’é restôu ün pó mâ all’idea de separâse da-u só figgéù, ma poi, pensando che u l’aivèiva faètu u só bèn, u l’ha rispostu a-u rè: « Mi ve o-u cunsegnu int’e vostre màn, ma ricurdaève, Maestaè, che quellu che u Segnô u véù, u deve succede a tütti i moddi ». U rè u l’é partìu purtanduse via u figgéù; ma quandu u l’é staètu luntàn, u l’ha daètu a ün servitû díndughe: « Pórtilu int’ün boscu e ammassilu ».
U servitû u ha purtôu int’u boscu, ma u nu s’é sentìu u curaggiu de ammassâlu e, veddendu ün cespugliu tüttu fiurìu u ghe l’ha missu in mezu pensandu: « mi nu me sentu de fâ du mâ a questa povia cretüa innocente; ma me tucca obedî u rè: quarche bestia a capitià chi e a me faià questu brüttu servixu ». Cuscì u l’ha faètu, poi u l’é andaètu, cun u chéù streitu, davanti a-u rè e u gh’ha assegüôu che u l’aveiva obediu in tüttu. U rè u l’é restôu suddisfaètu e nu l’ha çercôu âtru. U boscu dunde u l’ea restôu u figgéù, u l’appartegnîva a ün scignuru che u gh’andâva tütti i giurni a caccia. Anche quellu giurnu lì u gh’é andaètu, ma passando davanti a-u cespugliu fiurìu, u l’ha sentìu cianze. U s'é affermôu, [2] ma u nu veddeiva ninte: u càn invece u l’é andaètu dritu suttu i fiuri e u s'é missu a baiâ forte, cumme pe ciammâ só paddrùn. Questu chì u l’é vegnüu, u l’ha vistu u figgéù, u se l’é piggiôu in brassu e u l’ha purtôu a só muggè che a l’ha riçevüu tütta cuntenta, poi a gh’ha dumandôu dunde
