350

G I O R N A L E STORICO E L E T T E R A R I O D E L L A L I G U R I A

LI.
Tré miria cinquecento ghe vegnì,[1]
Migle ottocento giusti gh’arrestàn,
Chiù d’ottocento se n'andàn ferì,
Senza tant’arme, ch’elli ghe lascian ;
Ghe fen honò, ch’i ri fen sepellì
Intro sagrao; mà tutti i ri accampàn
Inseme, per poè d’esta vittoria
Mostràne à tutti perpetua memoria.

LII.
Quei, che fuzevan via criavan pù,
O Taggia no t’havessimo mai vista ,
O quanto cara ancuoi ne costi tù,
O che dì lagrimoso, e giornà trista,
No te vegnìmo zà per vè mai chiù,
Stateghe pù ben larga, e ben provista,
O n’è ben parso doze, o che bordello,
Esta vouta cozzì ro moscatello.[2]

LIII.
Se mi vorresse mai dì per menùo
Ro varò ch’hà mostrao ra nostra gente,
Re cianchie ghe vorrea de Giamenùo,
E ra loquella de Poretto Asdente,
Me ghe sereva andaito chiù d’un scùo
D’inchiostro, e de papè seguramente.
Basta, che ro Lovetto, e mà dra Serra
Criàn tutti a’ derrèghe quei dra Terra.[3]

LIV.
Ro mà dra Serra, e ro mà dro Louetto?
Ghe vegne pù ro tirro, e ra seccaze,
Ghe vegne pù ra rampa, e ro songietto
Ghe vegne pù ra rogna, e ra grataze,
Ghe posce pù crovà ro figaretto,
Ghe posce pù vegnì ra barlugaze,[4]
In concrexion ghe posce pù schiattà
Ra minza, ra teretta, e ra corà.

Società Ligure di Storia Patria - biblioteca digitale - 2012

  1. zinquez. o ne.
  2. Vegni Agramante testa de coglion,
    Ch'o moscatello o te parrà ciù bon.
  3. Ma i saveì ben, tutto o no se po dì
    In omo solo e un com'a son mi.
  4. Ch'o vaghe pu ro Turco maladetto,
    C'o ghe vegne ro fruscio e o ma da prea,
    Ghe vegne pu ra rampa e ro songietto
    E o ma dro miserele a ra correa; Ghe posse pu scioppà ro figaretto,
    Poscie fogo piglià come ra tea.