Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/336

exoso, avaro, villan, pignaverde, se se ne trœuva sotto e cappe do Çê. Aspetæ che me façço sovegnî o sò nomme... Agiutæme un poco. Nominæme quarch'un ricco de questa Çittæ chi sæ conosciuo per avaro all'ultimo segno; non ne conoscei nisciun?
Ger. Nô.
Flor. O sò nome o l'ha dell'Onzio... rontio... O... Orontio no Ge... Gerontio, scî Gerontio giusto questo l'è quello pelendon, villan, che v'ho dito. Ma comme ve dixeivo per finì a nostra istorietta. Quella gente zingaresca ha vossuo proseguî o sò viaggio, e o mæ galante me perdeiva per mancanza de dinæ, se per aveine da sò Poære o non se prevareiva d'un servitô furbo all'ultimo segno, che o sò nomme o l'è Monodda, un ommo che l'è impossibile a poeine trovâ un eguale. Oh che ommo!
Ger. Ah, çerto (a parte) un gran pendin da forche!
Flor. Sentî, sentî, comme o l'ha fæto a scapolâ o vegio. Ah ah ah ah (ride) non me pœu passâ pe a mente questa cosa, che no creppe de rie ah, ah, ah, ah, o l'andæto a trovâ quello avaro brutto porco de vegio. Ah, ah, ah, ah, e o gh'a dito, che andando a barchezâ con sò figgio eh, eh, eh, (ride) essendose accostæ a un-na Gallea