Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/293


Ger. (ributtandolo). Adaxo ve diggo.
Lean. Comme! ricusæ che ve dagghe un segno do mæ affetto abraçandove cordialmente?
Ger. Scì.. gh'è quarcosa da discorrî fra noî doî.
Lean. E cose?
Ger. Vœuggio guardâte un poco in tra faccia.
Lean. Comme?
Ger. Alzæ a testa.
Lean. E ben? (alza la testa).
Ger. Cos'è seguîo in a mæ assenza?
Lean. Cos'è seguîo?
Ger. Sì, parlæ. Cos'eio fæto?
Lean. Pappà caro cose vorei che agge fæto?
Ger. No son mi, che vœuggio, che ti aggi fæto. Ma te domando cose ti hæ fæto?
Lean. Non ho fæto cosa nisciun-na, che posse dave lœugo de lamentave de mi.
Ger. Nisciun-na cosa?
Lean. Nò.
Ger. Ti me poæri resoluto!
Lean. Perchè son seguro da mæ innocenza.
Ger. Monodda però m'ha dito quarcosa de nœuvo.
Lean. Monodda? (confuso).
Ger. Ah! ah! de sentî nominâ Monodda ti vegni rosso comme o fœugo.
Lean. O v'ha dîto quarcosa de mi?
Ger. Questo non è o lœugo a proposito de parlâ de queste cose; se ne parlerà a quattr'œuggi