Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/157

Oraç. Sei voî che çerchæ à inricchîve con usurie così scandalose?

Arp. E doppo questo ti hæ ancon faccia de comparîme d’avanti?

Oraç. E voî doppo questo hei ancon faccia de comparî in pubblico?

Arp. Lévateme d’avanti, biforco, lévateme d'avanti.

Oraç. Ma mi ve façço giudiçe voî mæximo. Dæve ra sentença. Chi hà ciù torto de noî doî? Mi che çerco dinæ astreito da ro bezœugno, ò voî che çerchæ d’arróbâ con usurie così infami[?] (parte correndo)

Arp. Ti fæ ben à andátene; che se ti me fæ ascadâ ra testa, t’arvo re çervelle comme un meigranâ.


SCENA VIII.
Arpagon solo.

Arp. Per âtro non ho miga despiaxei de questo caxo, o me farà tegnî ri œuggi sempre ciù spalanchæ in sciù ra sò condûta.


SCENA IX.
Arpagon, Zabetta.

Arp. Addio, Zabetta. Ti ê chì? Comme vâla?

Zab. Ben à servîve. Ma voî, sciô Arpagon, in