Pagina:Cava in to remoin 1930.pdf/19

Vivei solo ancon freschi in ta memoia
insemme a tante cose dö passôu,
e tanto sèi lontan che a pâ ûnn-a stoia
de quelle che mae nonna a m'ha contôu.

A FORTESSA DE PRIAMÂ

A l'ombra de Andrea Doria.

O furtûnôu d'Onegia,
Duxe zeneize, o Doia,
de guaere fratricide
questa l'é a têu memoia;
questa Fortessa grixa,
massiscia e impönente,
sciortia da-o têu çervello
ardìo e prepötente,
che i 'na çittae soggetta
cö faero e con l'inganno
döveiva sempre s-ciava
tegnî do sêu tiranno.

Doia, i têu êuggi d'aquila
l'han contemplà orgogliosi
e l'han trovâ ben degna
di sêunni têu ambiziosi;
pûre 'ste spesse mûagie[1]

  1. Mûagie: mura.