Pagina:Bacigalô.Prose.rimæ.1891.pdf/238


32
- «Ma che segge poi vëo che se ghe sente?
»O aggie a freve mi ascì comme a marotta?
»Mi perdinci, ho sentio divinamente
»Unn-a votta e no basta, ûnn-atra votta,
»Primma dîse brutô, quindi cuggella,
»Che o segge proprio o Diao? ma a saiva bella!»

33
Ma poi doppo ûn pittin de riflescion
O se ne va c'ûnn-a scrollâ de spalle,
Dixendo fra de lê: «sciollo che son
»In to perdime apprêuvo a queste balle!
»Cö çervello imbottïo de tante vesce,
»No so manco ciù mi cöse me tesce».

34
E o l'intra in sacristia pe dî a so messa,
Çercando di argomenti e de raxoin
Pe poei credde che lê comme a badessa
Ean distræti da-e mæxime illuxioin,
Ma dixendo ogni pö: - però a l'é bella!
Mi ho sentio bello ciæo, brûtô e coggella.

35
A cösa a l'é passâ... ma in to frattempo
O Loritto o l'ëa appeizo a-o so barcon,
Sensa che avessan mai trovôu, nè o tempo
Nè, a so moddo de vedde, ûnn'öcaxion
Pe fâ conosce a so presenza a-a Maddre
E confidâse, se non ätro, a-o Paddre.