Pagina:Bacigalô.Prose.rimæ.1891.pdf/235


20
E in sce questo sospètto, a l'ha vosciûo
Ciammâ sûbito o Paddre Spiritûale
Pe poeighe fâ conosce pe menûo
Sto fenomeno soprannatûrale.
Domandâ di conseggi â so esperiensa
Pe mettise in tegnûa de rescistensa.

21
A st'appello ûrgentiscimo e fêua d'ôa
(Ghe mancava ûn pessetto a mattutin)
O s'é dïto: sta povëa Sûperiôa
A vêu fâ i conti pe poei tiâ o gambin
E pe-a puïa de fâ tardi, o te ghe diva
Zà o dimittis ciannin mentre o corriva.

22
No vedendo però ninte de sciäto,
E sorelle tranquille, e tûtto a posto,
Quando sciûsciando o l[']é arrivôu de dato.
O l'ë[a] za inverso e poco ben disposto
Pe ëse stæto ciammôu coscì de sprescia
A sentî comme a-o solito, ûnn-a vescia.

23
«Cöse gh[']é? cöse a l[']é, questa sciortïa,
Bozzo bozzo o domanda a-a Sûperiôa,
»Creddeivo de trovâla in angonia,
»E veddo invece che a l[']é ûnn-a demôa!»
- «Ah sciä dixe demôa?... ma questa votta
»Non ho [o] corpo, ma l'anima marotta».