Pagina:Bacigalô.Prose.rimæ.1891.pdf/234


16
E l'ëa zà capitôu ciû d'ûnn-a votta,
Che trovandose a caxo ûnn-a de lô
Pe ûn servixo in ta cella da marotta,
O dovendo passâ pe-o corridô,
De lasciâse scappâ quarche demôa
Che a l'ëa stæta sentïa dâ Superiôa.

17
Lê che o mondo a l'aveiva in esperiensa,
Pe ëse stæta zà Sêu de Caritæ,
E passôu bell'e ben da so existensa
A curâ di marotti in te di ûspiæ,
A n'aveiva mestê de dizionäio
Pe savei cöse o l'ëa questo frasäio.

18
In scï primmi sguaroin che a l'ha sentïo
Poei pensâ che resäto a l'ha piggiôu,
Ma dubitando de n'avei capïo,
O dormindo [d]'aveiselo assûnnôu,
A gh'ha dæ[to] passata, in sce l'idëa
Che camalli e strassoin, lì no ghe n'ëa.

19
Ma sentindo ripetise via via
Sto fenomeno senza spiegazion,
Balle scignori! se gh'è misso puïa
Che questa a fosse ûn'allûcinazion
Provocâ da-a malizia do demonio
Pe tormentâla comme S. Antonio.