Pagina:Bacigalô.Prose.rimæ.1891.pdf/230

PARTE QUINTA


1
L[']é ben conosce pe l'intelligensa
Do racconto che o deve seguitâ,
Che, nè o Paddre o l'aveiva conoscenza,
Nè a Maddre Sûperiôa a l'ëa informâ
Da scoverta do Loro, nè che lê,
O regnava da cappo in Monestê.

2
L'ëa do bello che a Maddre a stava ascosa
In ta cella, ûn pö in letto, ûn pö levâ
Pe causa d'ûnn-a venn-a varicosa
Che a se gh'ëa ciû do solito infiammâ,
E essendo zà da lê agra e splenetica,
A-a rendeiva ancon ciû raoza e bisbetica.

3
O Paddre invece pe schivâ repicco,
Comme emmo visto precedentemente,
O lasciava a cappella in man do Micco[1],
Vegnindo ciû che o poeiva raramente,
Pe dî messa o dirizzighe a cosciensa,
Quando o no poeiva proprio fâne sensa.

  1. Micco, voce popolare un po' antiquata che significa Chierico.