Pagina:Bacigalô.Prose.rimæ.1891.pdf/207


20
E co-a testa inderrê, cö brasso steiso
A l'ammiava o Loritto pe refesso,
Che o l'ammiava lê ascì, fûto e sorpreiso
De n'ëse ciû piggiôu pe quello stesso
Che o demoava e Sorelle a ciû no posso
Quando pe caxo o ghe montava addosso.

21
Tûtt'assemme se sente ûn sacranon
Fâ tremâ tûtta quanta a terrassetta,
E ven sciû giastemmando ûn cagnastron
Despuntôu, senza scarpe, in camixetta,
Che o se mete a sbraggiâ - Cos'eì Marinn-a,
Che ve vira pe-a... testa stamattinn-a?

22
Cöse l'é tanto fö? Voeì che ve preghe
Ûn fûlmine de dïo, fæto a cappello?
- Sciä-o pigge pe caitæ! - Ma che o ve neghe
Cöse ô l'é? - Sciä nö vedde, o l'é ûn öxello
- E pe ûn öxello ei da fâ tanto sciäto!
No n'eì mai mansinôu, per D... S... -

23
Poi, (m'immagino zà, che aviei capïo
Che o l'ëa o famoso Capitan Giastemma)
O ven avanti dando a mente in gïo
C'ûnn-a çerta andatûa proprio malemma,
O vedde o Loro, e o dixe: - Ah sacr......
Te l'arrembo in ta poppa in mæ zûamento. -