Pagina:Bacigalô.Prose.rimæ.1891.pdf/193


32
Lê veddendo coscì, o cangia de cëa,
Poi o piggia de fotta o so cappello
E o va via mugugnando: « che manëa!
»Me lascian mì, percöse gh'han l’öxello!
»Ma ghe veddieì, se no ve metto a-o passo
»Brûtte teste fasciæ, teste de casso».

33
Nisciûnn-a de Sorelle, fêua che a Maddre,
E quarche ätra, zà vëgia e arrensenïa,
Lì in sciö momento a l'ha osservôu che o Paddre
Co-a fotta in corpo o se n'ëa andæto vïa,
Tanto ëan tûtte co-a testa in to ballon,
Che n'avieivan sentïo manco o cannon.

34
Mentre a Maddre, confûsa ed ûmiliâ,
A va dietro a-o Canonego a calmâlo,
Çercan tûtte de poeise avvixinâ
A-o Loritto pe veddilo e toccâlo,
Se ghe strenzan intorno invexendæ
A forsa de spuncioîn, sbraggi e gommiæ

35
Lê in sce-e primme confûso e mäveggiôu
De l'invexendo che o s'é visto in gïo,
O resta lì ûn pittin comme incantôu,
Poi o piggia in t'ûn attimo ûn asbrïo,
E sghêuando sorva de sto særa særa,
O va co-a pansa a dâ ûnn-a patta in tæra.