Pagina:Bacigalô.Prose.rimæ.1891.pdf/180


34
»Ma quello che o l'ha dito ä Maddalena,
»Sei perdonata perchè molto amasti».
- «Ah miccie, Sûperiôa, sciâ no se gena,
»Sciâ no vadde a toccâ de questi tasti»
- «O no vorriä gravâme oltre mezûa
»Per l'affezion che ho pe ûnn-a so creatûa».

35
- «Ma questo o l[']é ûn linguaggio da demonio
»E no posso lasciala continuâ
- «Ma per altro gh'é o porco e S. Antonio».
- «Ma cöse diascoa sciâ me va a çercâ?»
- «Gh'è San Rocco cö can, poi ghe n'è tanti
»Che voeivan ben a-e bestie, e pûre ëan santi».

36
- «Bestie?!» - «Mi ho dïto, e posso aveì fallïo,
»Ma se avesse affezion per ûn öxello,
»O l[']é pur sempre ûnn-a creazion de Dio,
»E onoro questo in te voeì ben a quello,
»Ed almeno, o no sâ peccôu mortale,
»Benchè o segge ûn affetto ûn pö carnale.

37
»Ma però ghe rinunzio, e me despeûggio
»De questa poco ascetica affezion,
»Se per caxo o l[']é ûn male, o solo ûn schêuggio
»Da poeime allontanâ da-a perfezion;
»No transiggio davveì, co-a mæ coscienza,
»E domando de fâne a penitenza».