O sciô Palosso resuscitou pe vedde a-i 2 de zugno a cazassa de Foxinne

O sciô Palosso resuscitou pe vedde a-i 2 de zugno a cazassa de Foxinne,
ottave zeneixi, 1822

de Tocca Ejus
Zena, stampaja Pagan, ciassa neuva n. 43, conservao inta Bayerische Staatsbibliothek e acescibbile da Google Books.
[p. 1 modifica]

O SCIÔ PALOSSO

RESUSCITOU

pé vedde ai 2 de Zugno

A CASAZZA DE FOXINNE


Ottave Zeneixi

SCRÎTE

DA-O TOCCA EJUS

Arcade do Bezagno




ZENA, 1822.
Stampaja Pagan, Ciazza Nêuva N. 43.
Con permiscion.



[p. 3 modifica]

L'ombra do Sciô Palosso a l’é scappâ
Dä seportûa da Foxe a-o cæo de stelle
Cö naso rotto, e a bocca roziggiâ
Dai ratti, dai scorpioin, e da-e cæe-belle;
Tutta allegra però de ritornâ
Unn’âtra votta a-o Mondo in ta so pelle,
Pé vedde cose degne de stupô,
E a l’aspêta pe intrâ, che sponte o sô.

2.
S'arve e Porte da Pilla, e a primma vista
Se ghe presenta o gäoso de l'Uspiâ,
Veddendo i doi Cammëadda, o se rattrista
Che l'an caccioù co-i âtri a fâ ingrasciâ,
E che o mettian de nêuvo in sciâ gran lista,
S’o ghe torna a fâ a burla de creppâ,
Ed un de questi o dixe con spavento:
Quello là o pâ Palosso in mæ züamento.

[p. 4 modifica]


3.
Ma coccio, coccio o passa, e i doi becchin
Son che co-i âtri l'han buttou in to fosso;
Quelli van verso a crêusa do Tacchin,
E verso Pontexello và Palosso.
Un miggiâ sciorte fêua de biricchin,
Co-i stroxi, e co-e sasciæ ghe sâta addosso,
E sbraggian tanto, che ghe manca o scioù:
Dæghea, te-o chi, ch'o l'é resuscitoù.

4.
Ma un Genio, chi o protêze o l'hà a-o so fianco,
Ch'o no vêu che nisciu nghe dagghe breiga;
Palosso, ch'o se sente mezo stanco,
Perchè a so gamba storta a se ghe ceiga,
O s’arremba de torte a-o primmo banco,
Co-i êuggi, e l’appetitto o-e sciorbe o-e seiga;
Tutte e stacche o s’inversa; ma despeoù
Comme o l'é morto, o l'é resuscitoù.

5.
Ma mentre o stà all’odô da pasqualinna,
E che han finîo de fâghe o borattin,
O vedde, che un gran mondo o s’avvixinna,
E o sente mille voxi, e mille soin,
O stende o collo, e poi perdingolinna!
O crîa: Miæ là, l'é chi San Giacomin;
Veddo o cavallo co-a valdrappa d’öu!
Portoja, allegri, allegri, l’e chi o Möu.

[p. 5 modifica]


6.
Aoa scì, che me pâ de tornâ a nasce,
Son proprio soddisfæto e consoloù,
De vista, e de piaxei o coêu o se pasce,
Viva o destin, ch’o m’hà resuscitoù,
E ch'o me fà mesciâ torna ganascie,
Sciben che n’aggie tanto meritoù.
Scialla Manena; l’estro zà me sento,
Vêuggio cantâ strunelli a çento a çento.

7.
Tanto che o stà lì lì pe commençâ,
S'avvanza a gran Casazza do Maggiô,
A-o Confaon no ghe manca, che o parlâ,
L'ôu o ghe brilla da fâ e ficche ao sô.
Un cavallin ciù cäo chi pêu trovâ?
E un Giacomin, ch’o pâ do Çé l’onô?
Che bande, che superbi ritornelli,
Quante lummi, che impronti, che fradelli!

8.
Un conçerto di megio Professoi
Han tutte e Croxe; evviva a gran Sciortîa;
Che ordine! van tutti a doi a doi
Con modestia, con garbo, e scignorîa.
Semmo e Foxinne, dixan, semmo noi,
Ae speize all'occaxion no se gh'amîa.
No semmo a ninte ancon, Zena a vediâ
Cose, che no se pêuan manco assunnâ.

[p. 6 modifica]


9.
Sitto, che canta i bravi pellegrin;
Ah! che aietta , me sento recillâ!
Che voxiette, päan tanti campanin:
Bravi gardetti, questo o l'è cantâ,
Che recammi, che freschi tabarrin!
I pastorali fan straçecolâ.[sic]
Che braçço gh'êu pe arrezai,[sic] doi Giganti
Han vestîo sempre i bravi Foxinnanti.

10.
Torna Muxica, asbrîa... Ah! l'é chi o Möu;
A seja a sguaçço, all'avarizia morte,
L'argento, ë perle, ë gioje, i coäli, e l'öu
Gh'e son stæti versæ pe bonna sorte.
Intorno ai deputæ, che ghe fan cöu
Questo e quello Portoù se mostra forte
Cö Cristo in crocco infioù senza toccâlo,
E o sta ciantoù, comme s’o fise un pâlo.

11.
Ritornelli a bezeffe, e torce a sguasso,
A Fræ cäsæ de neigro, e in fubbie d’öu,
Personne invexendæ, che ad ogni passo
Sentî, che dixan: Benedetto o Möu!
Violin, trombe, fagotti, controbasso
Careghette, barcoin, porteghi a nöu:
Pe scrive tutto me gh'oriæ un messâ,
O un fêuggio, comme a ciaçça da Nunziâ.

[p. 7 modifica]


12.
Særa o crocco a gran Cascia, oh che esprescion
Maragian o l'à fæto parlâ o legno,
Ogni figûa fà vedde unna pascion,
Ogni testa, ogni gamba a l'é à so segno;
So’ i Moi, e i Saraceni in confuxion;
Tutto de l'arte, e de l'Aotô, l'é degno.
Ma s’oì[sic] vedde unna cosa de ciù ardîe
Miæ o cavallo, e scappæ, co[sic] no ve tîe.

13.
Palosso, ti ê contento, aoa ti pêu
Tornatene lazzù coi ciù a quetâ,
Ma tutti i anni se o destin o vêu
Te prometto de fâte ritornâ,
E dâte o gusto, che tò dêto[sic] anchêu ,
Vattene all’atro mondo a raccontâ
Cose ti æ visto, e cose ti êu ancon vedde,
E che faççe âtrettanto chi no credde.

14.
Appenna queste paole proferîe
Dao Genio protettô do gran Palosso,
Sciorte unna squaddra fêua de brutte Arpîe,
E se ghe caccian tutte quante addosso;
Appenna son spontæ, che son sparîe,
Appenna l'han toccoù, ch’o l'é in to fosso.
Bon viâgio, l'han ben fæto camminâ;
Aian poia, ch'o n'o[sic] gh'oêse ciù tornâ.

[p. 8 modifica]


15.
Ma han poco gaibo i servitoi da morte,
Son paggi che non han de discreçion,
Sença angosciâse mai no se ne sciorte,
In tutti i moddi se vêuan fâ raxion,
Meschin quello che scappa da-e so porte,
O l'hà fæta pe sempre in to carbon,
Ma feliçe chi pêu, comme Palosso
Vedde e Foxinne, e poi tornâ in to fosso.