Ms. Marston 56/De lo testamento vegio e növo/Como Iacob ave nome Isael

Manoscrito Marston 56, 1465: De lo testamento vegio e növo
Como Iacob ave nome Isael
tra parentexi quaddre e lettie da azonze, tra parentexi tonde quelle da esponze, lasciao a tirde in sciâ n, in corscivo i atre ligatue, in appexe i azonte posterioî, azonto maiuscole, pontezatua e diacrittichi segondo a prononçia zeneize do '700 (descrita da-o Prien), acento aguçço = vocale longa, acento grave = vocale curta, ö = œu, ë = æ, e’ = pronomme sogetto de I e III pers. scing. e pl., ‛o = pr. sog. II pers. pl.

[p. 5v modifica]

Como Jacob ave nome Isael.

Pössa che Isach ave daita la benissiom a Jacob e che ello morì, Rebecha, chi amava monto Jacob, temando che non avesse breiga con Ezau so frai, si comandà a Iacob che ello se ne zeisse in la terra de so frai Ballam, chi era frai de Rebecha, e cossì ge comandà so paire seando vivo e che o non pigiasse atra moginé cha soa coxiña zermana. E andando Jacob inver quella contrá, e seando la ora de vespo, e' l'intrà inter um canpo, e si se ge acoregà per dormí, e missese una prea sote la testa. E quando vègne l'ora de meza nöcte ello se desà e vi lo cel averto, e uña schara chi azonzeiva de cel in terra, e li angeri andavam cantando e sorasando montando e desendando su e zu per li scharim. Or Jacobo, vegando so, si disse: "Veraxementi questa è la caza de Dee e si non la saveiva".

E intanto o vègne um angero a ello e abrasallo. E Jacob abrassà l'angero, e stem abrasai inseme da mezanöte tam fim a l'arba, che l'um non lasava l'atro. E quando l'arba fo ihaira, dixe Jacob a lo angero: "Benixime e te laserò andá".

Disse lo angero: "Lasame chie ti sei beneito". Disse Jacob: "E' non te laserò se ti non me benixi".

Disse lo angero: "Como ai-to nomme?"

E ello respoze: "Jacob".

Disse lo angero: "Tu non averai pu nome Jacob, ma ti averai nome Isael".

E abrasandosse Jacob con lo angero e lo angero ge dè una feria de l'ercho in l'ancha, e per quella feria Jacob fo rango de una de le ganbe, e la feria fo in lo nervo de l'ancha, e per questa caxom li Zué non mangiam de nervo.

Or zèsene Jacob a so barba Ballam e si stè con ello agni II-I, e pigià doe soe figie per mogié, e servillo per quelli XIIII agni, soè agni VII per caschuna de quelle, e per avei la soa parte de lo bestiame e lo servì VII agni, e a cavo de II-I ano Jacob se ne tornà in Ebrom. In lo quá, stagando Jacob in Ebrom, so figio si fo venduo a li Egiciem, cossì como voi odirei chi apresso.

Jacob ave XII figij, li quai se partìm in XII tribù, e de caschum tribum doze miria. Or stagando JacobJosep in (in) Ebrom o fo venduo da söi frai per la grande invidia che aveivam.