Ms. Marston 56/De lo testamento vegio e növo/Chì se contèm como lo peccao de Adam fo mao cha tuto lo mondo, e persò o covegne che lo nostro segnor Dee ne deliberasse quello chi era pu cha tuto lo mondo

Manoscrito Marston 56, 1465: De lo testamento vegio e növo
Como lo peccao de Adam fo mao cha tuto lo mondo, e persò o covègne che lo nostro Segnor Dee ne deliberasse quello chi era pu cha tuto lo mondo
tra parentexi quaddre e lettie da azonze, tra parentexi tonde quelle da esponze, lasciao a tirde in sciâ n, in corscivo i atre ligatue, in appexe i azonte posterioî, azonto maiuscole, pontezatua e diacrittichi segondo a prononçia zeneize do '700 (descrita da-o Prien), acento aguçço = vocale longa, acento grave = vocale curta, ö = œu, ë = æ, e’ = pronomme sogetto de I e III pers. scing. e pl., ‛o = pr. sog. II pers. pl.

[p. 23v modifica]

Chì se contèm como lo peccao de Adam fo mao cha tuto lo mondo, e persò o covègne che lo nostro Segnor Dee ne deliberasse quello chi era pu cha tuto lo mondo.

Voi ave[sic] odio de sorva in lo incomensamento de lo libero, como Adam fe um peccao mao cha tuto lo mondo, e machulà tuto lo mondo, persochè quello peccao fo mao cha [p. 24r modifica]tuto lo mondo, si fo nesesario che quello chi è pu cha tuto lo mondo lo remeisse, e che o fosse quello chi vensese lo demonio chi avë vensuo lo homo, so fo lo primé, e asochè quella cossa poisse reme tuto lo mondo, e asochè o poisse recoverá quello che e' l'avea perduo, soè la gloria, che e' l'avea perdua per quello peccao, e per che Adam non poiva fá niguna de quelle cosse, si cheite in la prexom de lo inferno. E lo nostro Segnor Dee, chi avë ordenao che de lo linago de messé Adam se devesse conpio[sic] lo numero de li söi eleti, si ave pietae de l'övera che ello avë faito con le soe maim, e (e) persò o vosse vegní in lo mondo per recoverá l'övera che ello avë faito de quello linago. E cossì o venssè lo demonio chi avea vensuo lo homo, e si ne avir[sic] le porte de lo pareizo, e fo faito homo. E questo non poea fá salvo lo nostro Segnor Dee, e non ge era niguna atra persona chi lo poisse fá sarvo ello, inpersochè ello fo homo, si pigà lo peccao de messé Adam, e quello peccao fo mao cha tuto lo mondo, quando ello vosse reseive morte per noi peccaoi, e o non l'avea miga meritá. E ora noi diremo como o fo anonciao.