Esopo Zeneize 1822/A Formigoa, e a Farfalla

Esopo Zeneize de Martin Piaggio
A Formigoa, e a Farfalla
Zena, Stampaja Pagan, 1822 - Primma ediçion
e en stæti reixi con êu e ôu.


[p. 12 modifica]

FOA IV.
A Formigoa, e a Farfalla.



Un giorno un-na Formigoa
Dä tan-na, travaggiando,
A vedde un-na Farfalla
Chi andava sempre sgêuando
Senza piggiâ respîo
Pê un campo tutto scioîo.

[p. 13 modifica]

Vedendo quell’insætto
Vestîo de tanti côi,
Lûxî ciù che l'argento,
Sussâ e ciù belle sciôi,
Posâse, andâ, tornâ,
E fâ cose ghe pâ;

A disse: oh comme brutta!
Ha fæto mi Natûa,
Senz’âe, così piccin-na,
No posso fâ figûa,
Nisciun manco m’ammia!
E intanto a ghe sospìa;

Capita tutt’assemme
Un sciammo de Figgiêu,
Veddan quella Farfalla,
Ognun piggiâla a vêu,
E studian a manêa
De fâla prexonêa;

Mandilli, e sasci all’aja,
Cappelli, e berettin
Caccion da tutte e bande,
Povea Farfalla! infin
O sgêuâ o no servì a ninte,
Perchè a gh’andò in te grinte;

Chi l’acciappò pê un’âa,
Chi l’atra ghe streppò,
Chi l'agguantò pê a testa,
Chi e gambe ghe stoccò:

[p. 14 modifica]

Se den quelli gardetti
Per fâla in menissetti:

Oh! oh! disse a Formigua,
No son ciù desgustâ!
O costa troppo câo
Chi a-o mondo vêu figûâ!
Oh! comme son regin-na
D’ese brutta, e picin-na!

Ecco cose fà a bellezza,
E andâ sempre a fâse ammiâ,
Quanto megio l'è a saviezza,
E o stà in casa a travaggiâ.