 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
10 Gragnœa da lïa, e æguûçça tenta, e néyve,
Pe l’ äja incatranä, zù se revèrsa,
E spûçça a tèra che questo a reçéyve.
13 Çèrbero, bestia mostruoza e pervèrsa,
Da can, cun træ güe o báya, e a guardia o monta
Suvra a marmaggia che gh’ é li sumèrsa.
16 Rúsci o l’ ha i œggi, a barba neygra e vunta,
Ûn bûzzo largo; e o l’ ha di ungioín ae moén:
O ciöta e umbre, e o ê sguara pe zunta.
19 Ûrlâ a ê fa a tormenta comme ken :
Spesso d’ ûn lòw se fan a l’ atro skèrmo,
E pän ventoële i mízeri profén.
22 Quando n’ œggezza Çèrbero, o gran vèrmo,
E bucche o ne spalanca, e o mostrâ i denti :
O no áyva un membro chi ghe stésse fèrmo.
25 Stende e parme o mæ Düxe, a ’ sti aççimenti :
Da bratta o cœgge, e páffe ! o ghe l’ asbrïa,
A due branchæ, in ti gösci rûzzenenti.
28 Comm’ un can che abbrascòw o l’ investe e cria;
Ma, addentòw l’ òsso, o carma e vœgge ingurde,
E o ghe dá drento, e manco ciù o no çia;
31 Tæ fæte s’ en quelle trè’ ghigne lurde,
Do brûtto diavo, che tanto o l’ introña
E ánime, che vorriéyvan êse surde.
34 Passâvimo in sc’ e umbre, che sciaccoña
Li o sguaççón brûtto, e pösâvimo e ciante
In sce a sœ vanitæ, ch’ a pä persoña.
37 Êan abëlæ pe tèra tûtte quante,
Meno ûña, che skittä sciù comm’ ûn cræto
A l’ é, vedéndone passâ davante.
40 « Öh ti, che ti ë pe questo infèrno træto
Reconóscime » — a dixe — « se ti pœ !
Primma, che mi desfòw, ti ë stæto fæto ».
43 E allôa mi a lê : « O fòrte azúggio tœ,
Fòscia, o te scassa, aoa, d’ in ta mæ mente,
E diæ de no t’ avéy visto de fœ.
